Esmée is weer op de afdeling.
Na de operatie is Esmée naar de Intensive Care gebracht. Op de OK was de beademingsbuis er al uit gehaald en was Esmée wakker gemaakt. In ieder geval zover dat gaat met al die medicatie in haar lijf. Dat de beademingsbuis eruit was, vonden we wel erg fijn. Gewoon zelf ademen zonder slang maakt dat je je meteen een stuk minder ziek voelt. Wij vinden de IC geen fijne plaats maar het beleid is aangepast zodat ik de hele nacht bij Esmée mocht blijven. Er was een soort relaxfauteuil waar ik in kon ‘slapen’. We troffen prima verpleegkundigen en kijken goed terug op de nacht op de Intensive Care.
Evengoed is het prettiger om op de afdeling te zijn. Een beetje meer ons eigen plekje. Er zijn hier alleen maar 1-persoons kamers.
Esmée heeft maar liefst zes drains uit haar wond. Het is dan ook een incisie van ruim 60 cm. Samen met alle andere lijntjes en de chirurgische pijn is het nog best een gedoe om te draaien in bed. Ik kan daar gelukkig bij helpen. Ook op de afdeling lig ik bij haar op de kamer op een soort bank.
We moeten wel zeggen dat het eten hier in het ziekenhuis echt vreselijk is. Niet te eten. Dan vullen we dan maar aan met wat fruit en groente uit de supermarkt.
Esmée heeft nu tijd nodig om verder te herstellen.
